آخزین ذره نور

امروز یاد و خاطراتی قدیمی به سراغم آمد. خاطراتی تلخ و شیرین, بسیار پر هیجان و در عین حال ترسناک. برادرم صدایمان میکرد آلیس در سرزمین عجایب و چقدر این اسم برازنده حال و روزمان بود. انگار قرن ها با آن یک سال اول فاصله دارم و حال آنقدر به ان اخت گرفته ام که حتی درکی از حال و افکار دختر کوچولوی آن زمان ندارم. ~ به دیروز برگشستن فایده ای نداره چون من در آن زمان آدم دیگری بودم . آخزین ذره نور...

بعضی چیزها دیر میشوندمثل لذت روز های جوانیوقتی به یادشان می افتی که دیر شده استجوانی همین روز هاییست که سخت میگیریمهمین لحظاتی که میگذرندهمین روزمرگی های امروز که گذشت فقط خاطره اش میماند !! از امروزت لذت ببر !! پ.س: این گلها تقدیم به همه جوون ها آخزین ذره نور...

بعضی روزها خیلی سخت است!بی نهایت سخت!انگار کوهی عظیم ناگهان در وسط راهت قرار گرفته و حتی قلعه اش را نمیشه دید.مثل اینکه بعد از سالها تلاش و تقلا به سر یک سخره برسی بدون راه برگشت.مثل باز گشتن به خانه ای سرد و خالی بعد از یک روز پر از کشمکش.مثل تمام وقت هایی که آنقدر درد عجیبی و مهیبی در دلت می افتد که فقط میتوانی در خودت بپیچی و گریه کنی.مثل مواقعی که آنچنان زجری به صراقت می آید که حتی اشک هم کافی نیست...شاید این روزها چیزی جز درد و رنج نباشد ولی این نیز بگزرد! تو نیز دوباره برپا شوی اینبار استوارتر این بار قوی تر و این بار شاید کمی خوشحال تر! آخزین ذره نور...